07 februari 1941
-22 oktober 2023
Plaats een reactie
Er wordt op je gewacht
Tot het laatst toe het roer in handen
ben je aan boord gegaan
we koesteren mooie herinneringen
je hebt het goed gedaan
Met grote bewondering en respect hebben wij je afstand zien doen
van wie je lief en dierbaar was en hebben wij je los moeten laten
Lieve familie van Ad,
Ik wil jullie veel sterkte wensen met het verlies van Ad. Vanaf het overlijden van Riet hebben we zo af en toe teksten uitgewisseld die ons aanspraken. Na het overlijden van mijn opa, Bas, bij wie Ad regelmatig op bezoek ging of telefonisch een praatje maakte (of misschien is ‘gesprekken voeren’ een betere benaming gezien de lengte…) over onder andere scheepvaart kreeg ik van hem deze tekst die ik jullie nu graag teruggeef.
Hartelijke groet,
Marjanneke de Jong
**Het verhaal van een schip**
ik droomde
ik liep langs het strand van de zee
voor mij de eindeloze watervlakte
een schip lichtte het anker
en voer weg in de koele morgenwind
het begin van een reis naar ……….
ja, waarnaar toe?
naar de overkant, maar waar?
in elk geval: om jaloers te worden
die vrijheid, dat uitvaren op de vleugels van de wind
ik bleef staan kijken
maar toch nog plots verdween het schip achter de horizon
mijn schip was weg
ik voelde een gemis, het schip niet
het schip was weliswaar uit mijn gezicht verdwenen
en ik zag het niet meer, hoe ik ook keek
maar op hetzelfde moment
zijn er anderen die het schip zien aankomen
zij zien iets in de verte aankomen
een schip met alle kracht, in volle vaart
en ook zij staan verwonderd te kijken
hoe mooi zoiets is
zij staan klaar om het in te halen
misschien – zo dacht ik – is dát het kenmerk van sterven
vertrekken, met weemoed door velen nagestaard
en toch verwelkomd worden door bekenden
in een onbekende haven
aan de overkant
Rust zacht Ad! Bedankt voor alle goede zorgen vroeger.
Liefs Daniel
Beste familie,
Veel sterkte toegewenst voor de komende tijd.
Wij hebben Ad leren kennen bij ons bezoek aan Edith en Eric in Kapelle.
Hij bleek ook nog in Zeeland gewoond te hebben.
Vertelde ons graag over het leven op het water en de schepen en boten.
Groeten van Jan en Ria
en
Vader Wim Dalebout
Beste Pita, kinderen en kleinkinderen van Ad,
gecondoleerd met het verlies van je partner, jullie vader en opa. Ik mocht Ad eind december 2018 verwelkomen als gemeentelid van de Bethelkerk in Zwijndrecht. Een vriendelijke, aardige, betrokken man, zo schreef ik op in mijn notities van het kennismakingsbezoek.
In mijn notities had ik ook opgeschreven dat hij het lied ‘De rivier’ (Opwekking 642) erg mooi vond. Het is inderdaad een prachtig lied over vergeving, bij Jezus zijn, Hem mogen ontmoeten.
Bij het overlijden van Ad moet ik denken aan een ander lied over een rivier, dat van Matthijn Buwalda. Dat lied eindigt met de volgende tekst:
Want elke stap die brengt ons dichter,
Bij de grote oversteek.
Iedereen gaat als het tijd is,
Iedereen moet hier doorheen.
En bij elk afscheid op de oever,
Loop ik met wie blijven terug,
Met de tranen in mijn ogen,
Maar de hoop steeds in mijn rug,
Want ik weet,
Nog een rivier, nog een rivier, nog een rivier,
En dan ben ik thuis, dan ben ik thuis.
Ad mag nu thuis zijn bij God, en dat mag tot troost zijn. Ik wens en bid jullie van harte deze troost toe, en Gods zegen en nabijheid voor de toekomst.
Hartelijke groeten,
ds. Steven Kafoe
Lieve familie,
Gecondoleerd met het overlijden van oom Ad.
Het was fijn om de verhalen van vroeger te horen, verhalen van en over mijn vader en oom Jacob, hij kon er nog om steeds om lachen.
Het varen en het water, dat bleef prachtig.
Heel veel sterkte!
Veel liefs,
Gerda van den Berg – Bruins Slot
Beste familie
Ik ben geschrokken van het bericht dat mijn oud baas 30 jaar bij Rijkswaterstaat en een persoonlijke vriend al bijna 40 jaar is overleden.
Helaas zagen wij elkaar niet zo vaak meer door zijn verhuizing naar Zwijndrecht maar als we elkaar zagen of hoorde was daar een hartelijke weerzien.
Heb spijt dat ik niet vaker contact heb opgenomen na zijn vertrek uit Zaltbommel.
Had nog zo meer willen weten maar helaas te laat.
Veel sterkte met het verlies.
Jan Verhoeven
De overkant lijkt soms wat mistig, niet weten waar de haven is maar dan de stem
van de radarpost, vraagt wil je op mijn kanaal komen ,dan zal ik jouw leiden veilig naar de overkant , daar is een haven met vele palen ,daar sta ik klaar en wijs ik met m’n hand ,de weg naar jouw beloofde land, waar je veilig wonen mag .
Beste familie ,we zullen Ad missen en leven met jullie mee.
Dik en Trudy Blom .
Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van jullie vader/ schoonvader/opa/ partner.
Ik heb Ad gekend tijdens zijn werkzame periode bij Rijkswaterstaat en dan voornamelijk bij de Scheepvaartdienst. Wat hebben we daar een lol gehad. De mosselmiddag op vrijdagmiddag is bij velen bekend en legendarisch geworden. Ad ging dan in Zeeland de mosselen halen, verser kon niet, even op en neer…..
Ad was een goed mens, voor iedereen!! We gaan hem missen.
Monique van Noorden.
Hoe herinner ik, wij Ad.
Lieve familie,
Ad was de man die altijd interesse toonde.
Hij kon 5 kwartier in een uur praten.
Hij had een voorliefde om in de avond na 23.00 uur te bellen. Leendert heeft hem dit gelukkig ooit afgeleerd.
Hij had een goede band met mijn vader Bas de Rover. Ze genoten volgens mij allebei om met elkaar te praten over schepen en rivieren.
Toen Ad nog in Zaltbommel woonde, waakte hij ook over het graf van mijn moeder. Hij maakte het schoon en zorgde dat een verzakking weer rechtgetrokken werd.
We waren ook altijd verbaasd over zijn energie. Wij werden er al moe van als we hoorde wat hij allemaal in een week deed.
Ad en mossels hoorden ook bij elkaar en… de beste mossels komen uit Zeeland. Hij heeft zelfs een keer een ongeluk gehad toen hij mossels ging halen. Dit weerhield hem echter niet om ze een jaar daarna weer te halen.
Ad was een man vol liefde.
lieve groet,
Anja de Jong