31 augustus 1952
-09 december 2022
Gerard Boontjes werd geboren in Rotterdam op 31 augustus 1952. In 1971 ontmoette hij zijn partner Annelies Boontjes-Kuijper. Gerard en Annelies trouwden op 7 juli 1972. Gerard had één zoon en één dochter: Martijn en Sandra. De laatste woonplaats van Gerard was Papendrecht.
Op vrijdag 9 december 2022 is na een korte oneerlijke strijd mijn man, onze (schoon)vader en opa Gerard Boontjes thuis in onze aanwezigheid overleden. Hij was een geweldige muzikant en familieman. We zullen hem ontzettend missen en met veel liefde aan hem blijven denken.
Wij zien veel mooie berichten op Facebook verschijnen, dat doet ons goed en ontroert ons enorm. Wij zouden het fijn vinden deze herinneringen ook op deze pagina terug te vinden, zodat wij hier later een mooi boek met herinneringen van kunnen maken.
Lieve naasten van Gerard,
Gecondoleerd met het verlies van Gerard. Ik heb Docent Muziek gestudeerd in Tilburg, toen Gerard studieleider was. Toen ik ziek werd, steunde Gerard mij en uiteindelijk kon ik toch afstuderen. Hij was zo blij toen ik slaagde. Ik ben hem enorm dankbaar.
Veel sterkte voor nu en de toekomst.
Joyce Bruijsten
🙏 Beste Gerard, Je zal waanzinnig gemist worden. Je aardigheid, je muzikaliteit en je kalmte en rustgevendheid…..Het ga je goed en speel een leuk deuntje daar boven als dat kan. 👊😪🎸
Gecondoleerd en heel veel sterkte aan de nabestaanden en eenieder die het nodig heeft. Het verlies is groot.
Gerard,
Dank voor de mooie momenten tijdens de gitaarlessen en je wijsheid. Moge je de rust vinden.
0651249703
Bye bye Blackbird
Een paar jaar geleden kwamen Peter de Neef en ik erachter dat we allebei Gerard kenden. Voor mij wa het heel lang geleden. Ik denk 1976 of zo toen ik gitaarles had van Gerard in Dordrecht. Hij leerde mij fickerpicking. Dat was een openbaring: dat je ook zó gitaar kon spelen. Ik ben die lessen en die vriendelijke man nooit vergeten. Ik heb nog steeds kopieën liggen van de handgeschreven bewerkingen die hij maakte van Lady Madonna en Bye Bye Blackbird. Heel mooi! Ik wens de familie veel sterkte met dit verlies.
Amicalement famille Sergeant (France)
C’est avec tristesse que nous avons appris ton départ !
Énormément de souvenirs nous reviennent en tête… saches que nous ne t’oublierons jamais. Un homme d’une gentillesse et d’une écoute hors norme. Toute la famille Sergeant, parents, fils, belles filles et enfants te salue une dernière fois.
Cette fois ci nous dirons tous « Tchao….Coco Bello !!! »
Bedankt Gerard
Wat een mooi mens. De woorden die voor mij bij jou horen zijn enkel waardevolle.
Inspirerend. Vol vertrouwen. Ondersteunend. Leerzaam. Vriendelijk. Rustige aanwezigheid. Geloof in anderen. Hartelijk. Dankbaarheid. Bedankt Gerard voor alles wat je in je leven gedaan hebt en wat zo veel goeds heeft gebracht voor andere mensen.
Dag Gerard
Soms zwijgt de muziek, maar is het lied nog niet ten einde.
De on gespelde noten blijven zweven in de lucht
De onbezongen woorden veranderen in een zucht
Een zucht van verdriet en gemis
Van alles wat niet meer is
En nooit meer komen zal
Maar in de verte klinkt zacht een melodie
een melodie van herinneringen, van alles wat geweest is
en nooit verdwijnen zal, een melodie van hoop en liefde,
die de weg plaveit.
De lange hobbelige weg die we moeten gaan, totdat alle tranen zijn geschreid.
Inspirator en verbinder
Dag Gerard,
Mijn eerste herinnering aan jou is dat Rutger en ik voornemens waren een Erasmus periode aan de Popakademie te Mannheim te studeren. We twijfelde of Duitsland ‘the place to be’ was en jij nodigde ons, 18-jarige-broekies, uit in je kantoor om ons er van te verzekeren dat dit wel het geval was. Je deed dit gek genoeg niet door ons van iets te proberen overtuigen, maar door simpelweg naar ons te luisteren. Hieraan terugdenkend valt het me vooral op hoe gelijkwaardig dit gesprek aanvoelde. Je zei nog: ‘ook de koningin laat haar broek zakken tijdens het schijten’
Dit bovenstaande werd eigenlijk de rode draad van onze band door de jaren heen: mooie gesprekken met daarin altijd oprechte interesse van jou kant uit. Het valt me op dat andere mensen ook altijd met veel bewondering over je spraken. Iemand met visie, empathie en verbindende kwaliteiten.
Voor mij ben je, zoals voor zovelen, een inspirator en een mentor geweest op pad naar het volwassen, werkende leven als musicus en mens. Bedankt hiervoor Gerard! Wij zagen elkaar voor het laatst in Rotterdam een paar jaar terug toen je in overweging nam bestuurder te worden in mijn Stichting. Die rol heeft voor jou uiteindelijk geen doorgang gevonden, maar wederom was je een luisterend oor. behulpzaam en aandachtig en hielp je mij, mijn concept aan te scherpen. Het nieuws van jou overlijden heeft mij erg aangegrepen.
Gerard, ik hoop dat ze een mooie plek voor jou hebben gereserveerd daarboven en wie weet zien we elkaar ooit weer.
Sterkte, gecondoleerd en veel liefs aan Annelies, het gezin, de Familie en alle anderen dierbaren en vrienden die Gerard nu moeten missen.
Liefs,
Ivo Schot
Dag Gerard,
Mijn eerste herinnering aan jou is dat Rutger en ik voornemens waren een Erasmus periode aan de Popakademie te Mannheim te studeren. We twijfelde of Duitsland ‘the place to be’ was en jij nodigde ons, 18-jarige-broekies, uit in je kantoor om ons er van te verzekeren dat dit wel het geval was. Je deed dit gek genoeg niet door ons van iets te proberen overtuigen, maar door simpelweg naar ons te luisteren. Hieraan terugdenkend valt het me vooral op hoe gelijkwaardig dit gesprek aanvoelde. Je zei nog: ‘ook de koningin laat haar broek zakken tijdens het schijten’
Dit bovenstaande werd eigenlijk de rode draad van onze band door de jaren heen: mooie gesprekken met daarin altijd oprechte interesse van jou kant uit. Het valt me op dat andere mensen ook altijd met veel bewondering over je spraken. Iemand met visie, empathie en verbindende kwaliteiten.
Voor mij ben je, zoals voor zovelen, een inspirator en een mentor geweest op pad naar het volwassen, werkende leven als musicus en mens. Bedankt hiervoor Gerard! Wij zagen elkaar voor het laatst in Rotterdam een paar jaar terug toen je in overweging nam bestuurder te worden in mijn Stichting. Die rol heeft voor jou uiteindelijk geen doorgang gevonden, maar wederom was je een luisterend oor. behulpzaam en aandachtig en hielp je mij, mijn concept aan te scherpen. Het nieuws van jou overlijden heeft mij erg aangegrepen.
Gerard, ik hoop dat ze een mooie plek voor jou hebben gereserveerd daarboven en wie weet zien we elkaar ooit weer.
Sterkte, gecondoleerd en veel liefs aan Annelies, het gezin, de Familie en alle anderen dierbaren en vrienden die Gerard nu moeten missen.
Liefs,
Ivo Schot
Heel veel sterkte
Eén van de allermooiste telefoontjes die ik ooit heb mogen ontvangen, is die van Gerard geweest met het bericht dat ik was aangenomen bij de Rockacademie. Ik ben ontzettend dankbaar dat deze opleiding mede door Gerard is opgericht en dat ik hier heb kunnen studeren. Gerard had altijd een luisterend oor, goede feedback en advies waar ik wat mee kon, eerst als student, later als collega. Onwerkelijk dat hij zo plots het leven heeft moeten verlaten. Heel veel sterkte toegewenst bij het verwerken van dit enorme verlies.
In 2012 startte ik aan de Academie voor Muziekeducatie, toen nog net Docent Muziek – onderdeel van het conservatorium in Tilburg. Gerard startte met onze groep als studieleider. Een hele vriendelijke en vrolijke man met kleine pretoogjes een een zachte hoge stem. Gerard heeft zich hier ingezet voor vernieuwing en mooie nieuwe ideeën doorgevoerd. Toch was hij ondanks zijn functie als studieleider altijd benaderbaar. Hij deelde levenslessen, grapjes en maakte ook samen muziek met ons door te begeleiden op tentamens en optredens.
Lieve Gerard, bedankt voor alles!
Niet te bevatten…
Verbijsterd, niet te bevatten, zo maar weg.
Het moet ergens mid jaren zeventig zijn geweest. Gerard zocht iemand op toetsen voor een project met zijn band Atlas en Ashwani Bali. De bedoeling om een lp uit te brengen mislukte door externe oorzaken. Maar de vriendschap was een feit. Gerard maakte je in zijn muziek als medemuzikant beter, eigenlijk beter dan je was. Altijd opgeruimd, plezierig, hartelijk, hartverwarmend.
Na Ashwani kwamen nog verschillende samenwerkingen, van een eenmalige Shadows Tribute tot een band die ‘gewoon’ wekelijks bij elkaar kwam om lekker muziek met elkaar te maken in De Havenloods Rotterdam. Zoals zo vaak bij bandjes en muziekbijeenkomsten stoppen ze ook weer. Ik weet niet meer precies de reden. Waarschijnlijk een combinatie van veel drukte, ambities die verder gingen, andere paden.
Ik werd later schouwburgdirecteur, jij werd later een van de directeuren van de mede door jou opgerichte Rockacademie. Daar ergens, ik geloof begin 2000, kregen we weer contact. Door jou kon ik de legendarische Elvis begeleidingsband ontmoeten en ze naar mijn theater halen. Het contact met James Burton is nog lang gebleven.
Op een gegeven moment wilde je zelf weer het podium op. In Westlandtheater De Naald had ik een volle zaal voor je. De ontmoeting was zoals alle ontmoetingen, open, geïnteresseerd en hartverwarmend.
Ruim 10 jaar later kregen we weer contact via social media. We spraken af elkaar weer eens te ontmoeten.
Corona kwam. Een afspraak samen met Wim Lavooij moest helaas worden afgezegd. Toen ineens dit bericht.
Veel, heel veel sterkte Annelies, kinderen, familie en kleinkinderen.
“Ja, met Bertus Borgers hier! Ik geef even het woord aan Gerard Boontjes. Komt ie.” Het telefonische startmoment van mijn werk aan Rockacademie. Uit de nieuwe onbekende hoge intens vriendelijke stem sprak meteen een bijna onverklaarbaar vertrouwen, en dat terwijl we elkaar nog nooit hadden ontmoet.
Eenmaal fysiek tegenover elkaar was de toon allang gezet.
Dat deed hij, eerder, aan die telefoon. Simpelweg door te klinken zoals hij was.
Zijn diepe menselijkheid bleek vooral tijdens moeilijke periodes in mijn leven, waarin hij in staat leek om dwars door de telefoon alles te zien en te voelen wat er speelde.
Keer op keer leek je te veranderen in een warme beschermengel.
Ik heb mijn diepe best gedaan om jouw passie mee te nemen en te verpakken in de lessen die ik zoveel jaren lang vooral door jou vetrouwen mocht geven, en nog steeds vol vuur mag doen.
Ik mag bidden dat ik je vertrouwen nooit beschaamd heb.
Jouw plaat “It’s Never Too Late”, waarvoor je me vroeg om de drums mocht verzorgen, koester ik als een warm document waarmee dat lieve vertrouwen nogmaals een extra stempel kreeg.
Je hebt voor zo ontzettend veel mensen de wereld tot een stralender plek gemaakt.
Om nooit nooit meer te vergeten. Jouw kleur neem ik mee, voor altijd.
Dag lieve Gerard.
Lieve Annelies, kinderen en kleinkinderen, warme knuffels en alle sterkte en goede energie.
Hij is niet weg.
De grootste groet,
Arthur Lijten
Afscheid van een vriend
Gerard zal altijd in mijn herinnering blijven als een een uitstekend gitaardocent, zeer gedreven, vol met ideeën en een fijn mens. Ik denk natuurlijk terug aan de prettige tijd waarin de SKVR-popschool ontwikkeld werd, waar ontzettend veel energie in is gestopt en waarin jij een belangrijke bijdrage, inbreng en inzet hebt gehad. Maar ik denk ook met Miep aan de gezellige zondagmiddagen in “De Kat in de Wilg” waar jij optrad en wij graag naar toe kwamen. Een van onze favoriete CD’s is nog altijd ” It’s never too late “.
Dank voor je vriendschap!
Altijd in ons hart
Naar de verzamelbeurs heerlijk snuffelen naar muziekitems of strips. En blij als een kind wanneer we een pracht exemplaar gevonden hadden over The Beatles of ABBA.
Genieten van een heerlijk maal dat je voor ons met veel toewijding en liefde had bereid. Samen met Annelies. En dan gezellig de avond uit kletsen; mooie gesprekken. Fijne herinneringen die we koesteren. Je blijft voor altijd in ons hart.
A wonderful uncle
Uncle Gerard was a wonderful man, an excellent musician, and a thoughtful friend. We already miss his humor and wit. We are thinking of you all across the pond during this heartbreaking time and will miss Gerard greatly. -With love, Kristian and Elise
Inspirerende man
Wat een klap om te horen dat Gerard is overleden. Hij heeft heel erg veel voor mij betekend.
Toen ik starte op de opleiding Algemene Muziek Educatie was Gerard de studieleider. Hij heeft binnen de paar jaar dat ik daar heb gezeten het onderwijs flink verbeterd.
Mijn instrument was gitaar en ik kreeg aan het begin dan ook les van Gerard. Hij nam altijd de moeite om materiaal te vinden dat mij interesseerde. De les duurde eigenlijk een half uur, maar het was naast het spelen ook zo gezellig dat ik meestal een uur later pas het lokaal uit liep. Hij interesseerde zich echt in mij en was dan ook benieuwd hoe mijn stages eruit zagen en hoe ik de opleiding ervaarde.
In het 3e jaar van mijn opleiding begon ik erg te twijfelen of het docentschap wel het juiste voor mij was, omdat ik steeds meer bezig was met het maken van eigen muziek. Gelukkig stond de deur van Gerard zijn kantoor altijd op een kier en mocht ik even binnenwandelen. Hij heeft mij over zijn eigen loopbaan verteld; jongeren muziek laten maken in de armste wijken van Rotterdam voor SKVR en later het opzetten van de Rockacademie, en dat allemaal zonder een studie met een muzikale achtergrond. Als je ergens in gelooft en je er hard genoeg voor knokt, maakt het niet uit waar je vandaan komt, je komt er wel.
Hij heeft mij zelf in laten zien dat de opleiding afmaken het juiste was. Hierna heb ik de deur bij hem plat gelopen om over veel dingen te sparren; demo’s van songs, sollicitatie brieven, gewoon filosoferen over het onderwijs, noem maar op!
Zelfs toen hij tegen zijn pensioen aanliep had hij nog een frisse blik op de huidige wereld en zag in dat digitalisering van het onderwijs veel mogelijkheden bood. 6 jaar nadat ik de opleiding verlaten heb, vallen er nog steeds kwartjes op zijn plaats van een opmerking die Gerard gemaakt heeft.
Gerard, bedankt voor al jouw wijze adviezen en gezelligheid!
Translate poem from an unknown British poet
Je kan verdrietig zijn dat hij weg is
Of je kan blij zijn dat hij geleefd heeft
Je kan je ogen sluiten en bidden dat hij terugkeert
Of je kan je ogen openen en blij zijn wat hij heeft achter gelaten
Je hart kan leeg zijn omdat je hem niet meer kan zien
Of je kan vol liefde zijn die je met hem gedeeld hebt
Je kan je afwenden voor morgen en leven voor gisteren
Of je kan gelukkig zijn voor morgen vanwege gisteren
Je kan je hem herinneren zoals hij was
Of je kan zijn herinnering koesteren en het door laten leven
Je kan huilen en je gedachten sluiten, je leeg voelen en je rug keren
Of je kan doen wat hij graag wilt:
Glimlachen, je ogen openen, liefhebben en door leven
Master of fingerpicking
Ook ik heb les gehad van deze warme man en geweldige gitaar leraar. Bij mn eerste les kwam ik met een geleende Fender Jaguar uit 1968 en hij was gelijk blij. Fingerpicking was nieuw voor mij, maar na anderhalf jaar les gehad te hebben sloeg ik mijn vleugels uit en de basis van zijn lessen beheers ik nu nog. Ooit nog als zanger met Sandra in een bandje gezeten….shit, veel te vroeg. Rust zacht en alle familie veel sterkte.
Groet
Gitaarles op zolder
Toen ik 10 was, kreeg ik mijn eerste gitaarlessen van Gerard. Ik ben 7 jaar lang elke week bij hem langs geweest en door zijn lessen speelde ik vrij goed gitaar. Wat een goede leraar was hij. Nog altijd speel ik graag: bedankt Gerard!
Hierbij wens ik Annelies en zijn kinderen veel sterkte.
Vaarwel
Dag Gerard,
Bij de oprichting van de Rockacademie heb ik je leren kennen als een bevlogen muzikant en een aimabel persoon.
Aan de andere kant lopen vast wel een paar muzikanten rond waarmee je lekker kan jammen.
KEEP ON ROCKING!
Groet,
Matthy
Denkend aan Gerard is alleen dankbaarheid. Hij heeft het lef gehad om mij gitaar te leren spelen. Vriendelijk en geduldig.
Wat een mooi en inspirerend mens.
Nooit vergeten.