Els de Zanger - 93060446 10216562494154429 3142768123287961600 o

Een kanjer in rouw in corona tijd!

Rouw in corona tijd.

Half maart 2020.
Na een paar intensieve weken overlijdt, in jullie eigen vertrouwde woonhuis, je partner. De laatste week is heel bijzonder geweest. De kinderen hebben je bij gestaan.
Ze waren er overdag en bleven ook slapen, want het was wel duidelijk dat het nu niet zo lang meer zou duren.

Wat hadden ze altijd genoten
De kleinkinderen liepen in en uit, want ook zij wilden zo veel mogelijk nog bij opa en oma zijn.
Want wat hadden ze altijd genoten, van de logeerpartijtjes, van de vakanties met de tent, van het enthousiasme en de liefde van opa en oma voor de natuur, waardoor ook zij weer echte natuurliefhebbers zijn geworden. De eindeloze avonden voor de tent met verhalen van opa en oma en de heerlijke kookkunsten van oma.

Ook de kinderen haalden in deze dagen veel herinneringen met elkaar op over vroeger. Ze waren saamhorig in het nu. Ook spraken jullie over straks, als je partner er niet meer zou zijn.
Er werden dia’s tevoorschijn gehaald en er werd veel naar muziek geluisterd. Want ook muziek was altijd heel belangrijk in jullie mooie lange leven samen.

Het leven samen kwam ten einde.
En toen was het moment daar, het leven samen kwam ten einde.
De uitvaart werd voorbereid, de adressen geschreven, er gingen ruim 120 kaarten de deur uit.
Ondertussen kreeg het Coronavirus Nederland steeds meer in de greep. Bijeenkomsten met meer dan 100 personen werden verboden. Maar uitvaarten die al gereserveerd waren mochten nog op de afgesproken manier doorgang vinden.
Tot de dag voor de uitvaart de regel strenger werd en er nog maar maximaal 100 personen mochten komen. Plussen, minnen, tellen, nog eens tellen, ondertussen kregen jullie al de nodige afmeldingen. Die 100 personen grens zouden we wel kunnen handhaven.

Een ontroerend afscheid
Na een ontroerend afscheid hebben jullie onder het genot van een kop koffie, zij het op afstand, toch nog na kunnen praten met de aanwezigen.

Mensen blijf thuis
Nadat iedereen vertrokken was en ook de kinderen weer naar hun eigen huis waren gegaan zat je alleen thuis. Zondagavond was daar een persconferentie en per direct moest onder andere de horeca dicht. Mensen blijf thuis was het advies. En gezien jouw leeftijd en de stress van de laatste weken behoorde ook jij echt tot de kwetsbare groep. En dus kwamen de kinderen niet meer en ook de kleinkinderen wilden het niet op hun geweten hebben dat ze jou ziek zouden maken en bleven dus ook weg.
Het werd oorverdovend stil om je heen. Na weken van een overvol huis met al je kinderen om je heen, nu alleen nog contact via de iPad.

Ach ik ben de enige niet
In het seizoen dat alles weer uitloopt, de natuur weer aan een nieuw jaar begint, de vogels het hoogste lied beginnen te zingen, bracht deze door jullie zo geliefde natuur wat steun en troost.
Ach ik ben de enige niet in deze situatie vertelde je, als ik je belde voor een praatje.

Een kanjer in rouw in corona tijd!